Dlaczego dzieci tracą ciekawość?
I jak szkoła może ją odzyskać
Ciekawość to fundament uczenia się. To naturalny napęd, który sprawia, że dziecko zadaje pytania, eksperymentuje, obserwuje świat z zachwytem i pasją. Jednak wielu rodziców i nauczycieli zauważa, że z wiekiem ciekawość dzieci często zanika. Dlaczego tak się dzieje? Co sprawia, że dziecko, które kiedyś chciało wiedzieć „dlaczego niebo jest niebieskie” i „jak działa pralka”, zaczyna odpowiadać na pytania zdawkowym „nie wiem” lub przestaje pytać w ogóle?
Szkoła jako miejsce odpowiedzi zamiast pytań
Ciekawość to fundament uczenia się. To naturalny napęd, który sprawia, że dziecko zadaje pytania, eksperymentuje, obserwuje świat z zachwytem i pasją. Jednak wielu rodziców i nauczycieli zauważa, że z wiekiem ciekawość dzieci często zanika. Dlaczego tak się dzieje? Co sprawia, że dziecko, które kiedyś chciało wiedzieć „dlaczego niebo jest niebieskie” i „jak działa pralka”, zaczyna odpowiadać na pytania zdawkowym „nie wiem” lub przestaje pytać w ogóle?
Standaryzacja i testy
System oparty na standaryzowanych testach często nie daje miejsca na twórcze myślenie i indywidualne zainteresowania. Dzieci uczą się „pod test”, co zabija ich naturalną chęć do odkrywania i rozumienia świata na własny sposób. Ciekawość nie mieści się w kluczu odpowiedzi.
Strach przed porażką
Dzieci, które boją się pomyłek, unikają ryzykownych pytań. Jeśli środowisko edukacyjne nie jest bezpieczne emocjonalnie, dziecko przestaje eksperymentować i ukrywa swoje wątpliwości. Ciekawość wiąże się z niepewnością – a niepewność w szkole bywa karana.
Ciekawość to nie luksus – to prawo dziecka
